Opis dyscypliny
Badminton (kometka, wolant) to gra 2- lub 4-osobowa, polegająca na przebijaniu nad siatką lotki za pomocą rakietki. Gra rozgrywana jest na punkty na polu o długości 13,4 m i szerokości 6,1 m. Siatka o szerokości 76 cm zawieszona jest na wysokości 1,524 m. Lotka o wadze od 4,74 g do 5,50 g wykonana jest z 16 piórek (naturalnych lub syntetycznych). Badminton jest grą, w której liczy się czas reakcji, technika ale przede wszystkim kondycja fizyczna.
Historia powstania Badmintona na świecie
Badminton jest grą bardzo starą. Trudno jest jednoznacznie określić genezę badmintona na świecie. Gry uznawane za pierwowzór badmintona były znane pod wieloma różnymi nazwami prawie na wszystkich kontynentach wiele tysięcy lat temu. Początkowo grano gołą ręką, odbijając owoce z powbijanymi w nie liśćmi lub piórami. Z czasem do odbijania zaczęto używać drewnianych paletek, potem rakiet obciągniętych pergaminem, aż wreszcie rakiet ze strunowym naciągiem. Ślady podobnych gier można znaleźć na rysunkach Azteków oraz rysunkach z VI wieku w Chinach.
Sama nazwa gry pochodzi od nazwy angielskiej posiadłości VIII księcia Beaufort, leżącej w hrabstwie Gloucestershire niedaleko Bristolu, która nazywała się właśnie Badminton. To tam około roku 1870 odbył się pierwszy pokaz gry opartej na podbijaniu rakietką lotki wykonanej z korka i piór z zastosowaniem reguł zbliżonych do współczesnych. Po kilku latach przyjęto jednolity zbiór przepisów gry, w których do dzisiaj niezmienne pozostały długość i szerokość boiska (w rzeczywistości były to wymiary salonu, w którym odbył się pierwszy pokaz) oraz wysokość siatki. Z biegiem czasu gra stawała się coraz bardziej popularna. Zyskała sympatię nie tylko w gronie amatorów, lecz także i profesjonalistów.
W 1893 roku Brytyjczycy założyli pierwszy Krajowy Związek Badmintona i ogłosili jednolity zbiór przepisów. Anglicy bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej jeździli z pokazami gry po Europie, a w roku 1934 z ich inicjatywy powołana została Światowa Federacja - International Badminton Federation (IBF) – obecnie BWF (http://www.bwfbadminton.org).
Od Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie 1992 roku Badminton został włączony do programu jako dyscyplina medalowa.
Badminton w Polsce
Do Polski rakiety i lotki piórowe przywędrowały najprawdopodobniej w XVIII wieku z Francji jako atrybuty gry pod nazwą wolant. Dowodem na to może być obraz olejny namalowany w roku 1733 przez Węgra Adama Manyokiego — nadwornego malarza Augusta II, przedstawiający czteroletniego księcia Augusta Sułkowskiego z rakietką i lotką piórową. O zainteresowaniu wolantem pisały takie postacie naszej nauki i literatury, jak Stanisław Staszic, Juliusz Słowacki, Józef Ignacy Kraszewski, Gabriela Puzynina. Podróżując po Europie, poznawali tę grę, a nawet niekiedy próbowali w niej swoich sił.
Z badmintonem jako dyscypliną sportu po raz pierwszy zetknęli się uczestnicy polskiej delegacji na VI Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów w Moskwie w roku 1957. W skład polskiej delegacji wchodzili przedstawiciele władz sportowych, w tym późniejsi działacze TKKF.
Pierwsze turnieje o charakterze indywidualnych mistrzostw Polski rozgrywane były dzięki znacznej pomocy Wytwórni Sprzętu Sportowego Wessa, w następnych latach najważniejszym turniejem był Centralnym Turnieju o Puchar ZG TKKF, po latach uznany jako Indywidualne Mistrzostwa Polski.
Historyczną chwilą był dzień 29 maja 1977 roku, kiedy to w Głubczycach spotkali się przedstawiciele klubów sportowych i podpisali deklaracje o przystąpieniu do Polskiego Związku Badmintona (http://www.badminton.com.pl/pzbad/index.php).
7 listopada 1977 roku w Warszawie odbył się I Walny Zjazd Związku, na którym wybrano Prezesa.
Oferta MOSiR:
Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji organizuje coroczne turnieje badmintona składające się na cykl GRAND PRIX oraz Mistrzostwa Mińska Mazowieckiego o Puchar Dyrektora MOSiR